Σε πολλά κράτη, από τις αρχές του αιώνα, από το 2014 στη Γαλλία, η Αποκαταστατική Δικαιοσύνη συνεισφέρει στον διάλογο μεταξύ των θυμάτων εγκληματικών πράξεων και των αυτουργών. Αυτός διεξάγεται σε ένα ασφαλές και εμπιστευτικό περιβάλλον, πλαισιωμένο από επαγγελματίες αλλά και εθελοντές όπως η Ζουντίτ, η Φανί ή ο Μισέλ. Ο Νασίμ, ο Ισά και ο Τομά, καταδικασμένοι για διαρρήξεις και κλοπές συναντούν τον Γκρεγκουάρ, τη Ναουέλ και τη Σαμπίν θύματα παρόμοιων ενεργειών. Παράλληλα η Κλοέ, θύμα ενδοοικογενειακής σεξουαλικής κακοποίησης καταφεύγει σε αυτόν τον θεσμό αναζητώντας βοήθεια απέναντι στα δικά της φαντάσματα. Μετά το «Pupille» 2018 όπου η ηθοποιός/σκηνοθέτρια Ζαν Ερί, έστρεψε το βλέμμα της προς τον θεσμό των υιοθεσιών, η ίδια και η βασική της ομάδα, με την προσθήκη εδώ της Αντέλ Εξαρχόπουλος, στρέφουν την προσοχή τους σε έναν νεότερο κλάδο της ποινικής δικαιοσύνης. Ως συνεκτική ορχήστρα δωματίου, με τα ανάλογα σόλα να αναδεικνύουν τη δεξιοτεχνία του καθενός, με πάθος αλλά και