Το Stranger Things είναι η πιο ευχάριστη τηλεοπτική έκπληξη που μπορούσε να μας τύχει για φέτος. Με τον τελείως ρετρό χαρακτήρα της, είναι ιδανική για όσους μεγάλωσαν αλλά και όσους αγάπησαν την δεκαετία του ΄80. Εγγυημένα, θα κολλήσουν άνετα. Μπορεί να τα έβριζαν όταν τα ζούσαν οι περισσότεροι αλλά τελικά από ό, τι φαίνεται έχουν πολλά ακόμη να δώσουν εν αντιθέσει με τα 90s που μάλλον ξεφούσκωσαν στην ώρα τους και παρά τις θεωρίες, δεν έχουν επιστρέψει ακόμη ως αναφορά στην σύγχρονη κουλτούρα. Και καλύτερα ας μείνουν εκεί που είναι. Θα το έλεγες παιδικό ή καλύτερα για όλη την οικογένεια όπως χαρακτήριζαν τέτοιου είδους ταινίες τότε. Μόνο από την υπόθεση η αναφορά στο έργο του Spielberg είναι ξεκάθαρη από το πρώτο δευτερόλεπτο.

Προστέθηκε το 6ο Επεισόδιο (Σύνολο επεισοδίων 10) Πρόκειται για τη μεταφορά του αριστουργηματικού μυθιστορήματος του Φίλιπ Ροθ στη μικρή οθόνη. Το βιβλίο, που εκδόθηκε στις ΗΠΑ το 2004 και έκτοτε κάνει πάταγο, εξετάζει ένα βασικό ερώτημα: Πώς θα ήταν η Αμερική και κατ’ επέκταση ο κόσμος ολόκληρος, στην περίπτωση που στις εκλογές του 1940, ο Φράνκλιν Ρούσβελτ είχε ηττηθεί από έναν ακροδεξιό φασίστα πολιτικό, τον Τσαρλς Λίντμπεργκ; Το βιβλίο αναλύει αυτή την ιστορική υπόθεση μέσα από τη σκοπιά μιας μεσοαστής οικογένειας Εβραίων που ζει στο Νιου Τζέρσεϊ και η οποία βιώνει τη μεταστροφή της αμερικανικής κοινωνίας καθώς αυτή αποδέχεται ολοένα και περισσότερο τον αντισημιτισμό ως κανονικότητα: Η σβάστικα του Χίτλερ εμφανίζεται παντού, οι λευκές κουκούλες της Κου Κλουξ Κλαν αλωνίζουν, η βία και το μίσος υπερνικούν. Νιώθοντας υπό διωγμό στον τόπο τους, στο σπίτι τους, οι Αμερικανοεβραίοι είναι η πιο ευάλωτη ομάδα σε μια Αμερική που δεν θυμίζει σε τίποτα την ανοιχτή κοινωνία που γνωρίζουμε.