Robin Hood / Ρομπέν των Δασών (2018)

Μαθημένος να σκηνοθετεί με τηλεοπτικούς όρους, ο φιλότιμος Bathurst, δυσκολεύεται να διαχειριστεί με καθαρή αισθητική σινεμά, την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, καθώς η δική του εκδοχή του θρυλικού Robin Hood, είναι μια υπερβολικά τυπική περιπέτεια δράσης, χωρίς εκπλήξεις.

Να μην παραλείψουμε να αναφέρουμε και την βερσιόν του Ρομπέν των Δασών του 21ου αι. Πειραγμένη και τούτη δω, παίρνει στοιχεία από κάποιες προηγούμενες (από την βερσιόν των 90ς π.χ. με τον Κέβιν Κόστνερ έχουν διατηρήσει το στοιχείο του Ρομπέν ως βετεράνου των Σταυροφοριών και έχουν κρατήσει τον ρόλο του Μαυριτανού, αυτήν την φορά αποδοσμένο από τον Τζεϊμι Φοξ), αλλά και από άλλες (ο Ρομπέν θυμίζει τον Arrow/ Oliver Queen της επιτυχημένης τηλεοπτικής σειράς, αλλά και τον Ζορρό/ Δον Ντιέγκο ντε λα Βέγκα). Επίκαιρα πολιτικά και κοινωνικά στοιχεία είναι επίσης εμφανή (π.χ. ο ρόλος της θρησκείας, οι μηχανορραφίες του σερίφη σχετικά με την χρηματοδότηση των σταυροφοριών κτλ.) και γίνονται ιδιαίτερα αισθητά εκ πρώτης όψης από τα κοστούμια και τα σκηνικά. Μου άρεσε προσωπικά πως απέδωσαν τους τοξότες (π.χ. στην αρχή της ταινίας) ως τους σκοπευτές του Μεσαίωνα, αν και δεν είναι τόσο ρεαλιστικό το πως έπεφταν τα βέλη στην ταινία.

Καταπιάνεται με τον χιλιοειπωμένο ήρωα των φτωχών τον Ρομπέν των Δασών και ίσως η μοναδική κινηματογραφική μεταφορά που μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα ολοκληρωτικό φιάσκο από την αρχή μέχρι το τέλος. Ξεχνάς το μεσαιωνικό Νότιγχαμ της Αγγλίας που γνωρίζαμε οι περισσότεροι. Ο μύθος του κουκουλοφόρου υπερασπιστή των αδυνάτων εκμοντερνίζεται και πλασάρεται ως ένας Μπάτμαν της εποχής του άστοχα και αντιθεαματικά, φτάνοντας στα όρια της παρωδίας και υπερβαίνοντας τα όρια του κακόγουστου. Η "σπιντάτη" σκηνοθετική προσέγγιση, δεν αλλάζει την όλη ατμόσφαιρα που κινείται άψυχα στη θεματολογία του και δε διεισδύει σε βάθος στην κλασσική ιστορία ούτε λεπτό. Και μπορεί η δράση, η οποία είναι αρκετή, να δείχνει πιο γρήγορη και εκλεπτυσμένη μερικές φορές, αλλά παραμένει ανέμπνευστη. Το μόνο που καταφέρνει είναι να γελοιοποιήσει τα μηνύματα που προσπαθεί να περάσει σε ένα σενάριο που τίποτα δεν βγάζει νόημα. Σωρεία γεγονότων που συμβαίνουν χωρίς να προκύπτουν λογικά από το σενάριο, άχρωμες κι άτονες ερμηνείες, ενώ το μοντάζ και η σκηνοθεσία είναι πραγματικά εντελώς ασυντόνιστα. Δεν υπάρχει κανένα στυλ, καταφεύγει σε βαρετά slow motion, ενώ δεν προσφέρει μια ταινία η οποία καταφέρνει τον στόχο της. Η εντυπωσιακή οπτική που θα μπορούσε να έχει ένα τέτοιο εγχείρημα καταλήγει γρήγορα σε καρικατούρα. Από ενδυματολογικής άποψης η ταινία είναι άθλια και η πιο άκυρη. Συνολικά είναι οικτρή και γελοία, με κάκιστο χιούμορ, ανούσιο και κακογραμμένο σενάριο, παιδιάστικούς και προσχηματικούς διαλόγους, δεν καταφέρνει να σε κερδίσει σε κανένα επίπεδο ή να κρατήσει το ενδιαφέρον, την ένταση και τους ρυθμούς στα ύψη, εντελώς επώδυνη για τον θεατή και χωρίς σχεδόν κανένα θετικό στοιχείο.

Ο μόνος που μοιάζει κάπως να προσπαθεί για να διασωθούν τα προσχήματα είναι ο Jamie Foxx, του οποίου μεν ο χαρακτήρας έχει σεναριακά προβλήματα, ο ίδιος όμως ερμηνευτικά καταφέρνει να παραδώσει σε σχέση με το υπόλοιπο του καστ κάτι κοντινότερο σε μια αντιπροσωπευτική ανθρώπινη συμπεριφορά. Ο Taron Egerton ήταν από την αρχή μια λανθασμένη επιλογή καθώς είναι μόνιμα ταυτισμένος με τον αέρα της σειράς "Kingsman" και λόγω της διαχρονικής βαρύτητας του ρόλου του είναι φανερή μια αμηχανία που τον διακατέχει, ενώ ποτέ δεν αφήνει το δικό του στίγμα και γρήγορα περνάει απαρατήρητος. Ακόμα και ο Ben Mendelsohn στον ρόλο του Σερίφη του Σέργουντ, χαρίζει απλόχερα έναν από τους πιο καρικατουρίστικους κακούς των τελευταίων ετών στο σινεμά. Αρκετά κοντά στον πάτο ακολουθούν και ο F. Murray Abraham με τον Jamie Dornan (ο ορισμός του "δεν τραβάει με τίποτα"). Ένα έκτρωμα ολκής προς αποφυγήν και χάσιμο χρόνου, που όχι μόνο δεν πετυχαίνει κανένα στόχο απ' όσους βάζει αρχικά, αλλά αυτή η αχρείαστη απεικόνιση μιας κλασικής ιστορίας δείχνει τόσο αστεία μερικές φορές που την κάνει απλά απογοητευτική. Η υπόνοια για ένα σίκουελ, και μάλιστα με την αναγέννηση ενός νέου κακού, την κάνει ταυτόχρονα και τρομαχτική σαν ιδέα. 1.5/10!!!

2/10 Ηθοποιοι με σακακια και πουκαμισα το μεσαιωνα. Μαριον με μακιγιαζ 2022 και δερματινο jacket. Διαλογοι προχειρογραμμενοι- παιδιαστικοι σε σκηνες που περιεχουν διπλωματια και πολιτικη. Το σεναριο ηταν αφελες. Πολλες γρηγορες σκηνες χωρις ιδιαιτερο βαθος. Ολα αυτα μεχρι τη μεση γιατι μετα τη παρατησα.

Πανέμορφη κινηματογραφική απόδοση με ασταμάτητη δράση. Ταινία εποχής που μπορεί να μην έχει την παραμικρή σχέση με τον τίτλο, δεν παύει να είναι μια παραγωγή με άφθονη δράση. Η σκηνοθεσία είναι ονειρική και το αποτέλεσμα ιδεώδες.

δεν έχω λόγια 10/10!!!!!!!!!!!!!!!!!

Άνιστη αμερικανιά με αφελές στόρι και χοντροκομμένα πολιτικά μηνύματα. Η ταινία υιοθετεί ένα μεταμοντέρνο ύφος που μπλέκει εποχές και καταστάσεις μεταξύ τους. Έτσι βλέπουμε Σταυροφορίες, πρωλετάριους και μονάδες παραγωγής των αρχών της Βιομηχανικής Επανάστασης αλλά και αναφορές στο σήμερα. Πέραν αυτής της προσέγγισης - που δεν δηλώνεται ξεκάθαρα και μπορεί να μπερδέψει κάποιους - βλέπουμε και κάποιες επιπολαιότητες που καταδεικνύουν τη πρόχειρη παραγωγή: πλοίο σε καταιγίδα με ανοιχτά πανιά (και να πηγαίνει σαν βαρκάδα σε απάνεμη λίμνη), άνθρωπο να καυτηριάζει το κομμένο του χέρι σε πυρωμένο σίδερο (η σκηνή ήταν πραγματικά ηλίθια), πρωλετάριους ντυμένους με ζακέτες pull and bear κ.α. . Οι σκηνές δράσεις προσπαθούν να θυμίσουν assasin's creed αλλά είναι τόσο πρόχειρες που δεν βγάζουν νόημα (ψηφιακά βέλη εμφανίζονται στα χέρια τους χωρίς να υπάρχουν φαρέτρες). Ακόμη, οι χαρακτήρες θεωρούνται ήδη γνώριμοι και γι' αυτό ο σκηνοθέτης δεν ενδιαφέρεται να μας τους γνωρήσει. Παραμένουν άγνωστοι και αδιάφοροι μέχρι το τέλος. Οι αντιδράσεις τους είναι εντελώς κλισέ. Το χειρότερο, όμως, είναι τα επιπόλαια πολιτικά μηνύματα που ξεπιδούν από παντού. Δεν αναφέρομαι στον παραλληλισμό των Σταυροφοριών με την εκστρατεία των Η.Π.Α. στο Ιράκ, ή τη στερεοτυπική γελοιογραφική απόδοση της Εκκλησίας και των κληρικών (εδώ μοιάζουν και με βουδιστές μοναχούς). Αναφέρομαι, στο ξεσηκωμό των προλετάριων, στη παρομοίωση των ανδρών του Ρομπέν με τους Antifa (χρησιμοποιούν και μολότοφ) και των ανδρών του Σερίφη με Μ.Α.Τ. (ασπίδες, κλομπ, κινήσεις), και στην (αδιανόητη αφελή) σκηνή όπου ο Σερίφης χρησιμοποιεί την ισλαμοφοβία και την ανησυχία απεναντι στις μεταναστευτικές ροές για να δικαιολογήσει την αύξηση των φόρων!! Η ταινία είναι "κραγμένη" από κάθε πλευρά, και καταλήγει να χαραμίζει το ταλέντο των Egerton και Foxx (για τη Hewson δεν ξέρω. Η ταινία δεν της επιτρέπει να "φανεί" καθόλου). Δεν απορώ που απέτυχε οικονομικά, αφού απέτυχε και συνολικά σαν ταινία.

5.3/10;;;;;;;;; ταινιάρα είναι, την είχα δει στο σινεμά... 10/10... !!!!!!!!

ΚΟΛΑΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ....

εμενα μου αρεσει ωραια να περασει την ωρα

Δεν μπορώ να βάλω την ταινία...τι να κάνω???

thnx

Pote anebeni i tenia ?

Pote tha anebi i tainia ?

Pote tha bgeiiii

tnx

A!Σας ευχαριστώ για την απάντηση...(δεν γνώριζα πως βάζατε μόνο τρέιλερ σε αναμονή της ολοκληρης ταινίας....)

Γιατι δεν εχει την ταινια αλλα μονο το τρειλερ?