Κεντρικό Μενού
Last Comment
32
faidra2412 23:38
Καταρχάς, η σινεματογραφία από την αρχή ως το τέλος είναι αρκετά καλή.

Δεύτερον, είναι σχεδόν σίγουρο ότι σε πολλούς δεν θα αρέσει η ταινία.

Τρίτον, με μόλις έξι λέξεις διαλόγου καταφέρνει να σε κρατήσει για 90 λεπτά. Εξάλλου όταν σε κυνηγούν εξωγήινοι ασταμάτητα δεν νομίζω ότι έχεις χρόνο για πολλές κουβέντες.

Ξεκίνησα να την βλέπω χωρίς να ξέρω τίποτα για αυτήν, χρειάστηκε λίγος χρόνος όμως για να καταλάβω πραγματικά το τι αφορά. Απλά την αφήνεις να κυλά και την απορροφάς.

Όπως προείπα, δεν είναι για όλους. Αν περιμένετε μια συνηθισμένη ταινία τρόμου (με τις οποίες δεν έχω κανένα πρόβλημα απολύτως), τότε σίγουρα θα απογοητευτείτε.

Αν όμως είστε ανοιχτοί σε κάτι κάπως διαφορετικό και διατηρείτε τον νου σας ανοικτό καθ΄ όλη τη διάρκεια της ταινίας, μπορεί να αντλήσετε πολλά από αυτήν.

Πάντα μου άρεσαν οι ταινίες «περιτυλίγματα». Όταν δηλαδή χρησιμοποιούν ένα είδος-κατηγορία ταινίας για να «τυλίξουν» ένα άλλο είδος.

Η συγκεκριμένη θεωρώ ταινία επέλεξε το είδος του εξωγήινου-τρόμου-αγωνίας για να «τυλίξει» την ηθική πάλη κάθε ατόμου ώστε να αντιμετωπίσει τον εσωτερικό του δαίμονα.

Όταν σε μια ταινία η «κακή οντότητα» αποκαλύπτεται από την αρχή συνήθως απογοητεύομαι. Αλλά σε αυτήν την ταινία, η «κακή οντότητα» δεν είναι το κύριο μέρος της ιστορίας ή η έννοια πίσω από την ταινία. Είναι απλώς ένα εργαλείο. Η εισβολή των εξωγήινων είναι η βάση για την εξερεύνηση των σκοτεινών σκέψεων του ανθρώπου ή της αμαρτωλής του πράξης.

Προς θεού μην παρεξηγηθώ. Η ταινία δεν είναι τέλεια. Είναι απλά μια καλή ταινία. Επ’ ουδενί δεν χάνεις τον χρόνο σου.
Καμία σωτηρία / No One Will Save You (2023)
14
gr21 17:47
Ένα πολύ διαφορετικό γυναικείο πορτρέτο, απρόβλεπτο στην εξέλιξή του, απλή ως δομή και ύφος, σεναριακά περίτεχνη όμως προσέγγιση μιας πολύπλοκης βορειοαφρικανικής, μουσουλμανικής πραγματικότητας, μία κοινωνική ταινία ανθρώπινη, συναισθηματική, ανατρεπτική, με εμβάθυνση στους χαρακτήρες, με πολλούς προβληματισμούς και πολύπλευρη οπτική. Θυμίζει αρκετά το ιρανικό σινεμά, αλλά ευτυχώς λείπει ο διδακτισμός του. Η Μεριέμ Μπενμπαρέκ ξετυλίγει το πολύπλευρο πορτρέτο μιας νεαρής γυναίκας που πρέπει να υπερασπιστεί τη θέση της σε ένα βαθιά ανδροκρατούμενο και αυστηρά ταξικά καθορισμένο περιβάλλον. Η "Σοφία" ξεκινά σαν ένα κλασικό οικογενειακό δράμα για να οδηγηθεί σταδιακά μέσα από ανατροπές στην ακτινογραφία μιας ολόκληρης κοινωνίας όπου το χρήμα και η υποκρισία αποτελούν τις βασικές της κινητήριες δυνάμεις. Κινείται με αυτοπεποίθηση μέσα στο πλαίσιο μιας προβλέψιμης σύγκρουσης ιδιωτικής και δημόσιας ζωής, καταγγέλλοντας ένα αυστηρό modus vivendi, βασισμένο πάνω στην ανισότητα και στον κομφορμισμό. Όταν η Σοφία αποκαλύψει τον πατέρα του παιδιού της και στο "παιχνίδι" μπουν ο Ομάρ με την οικογένειά του, οι σχέσεις μεταξύ των χαρακτήρων αποκτούν μια πολύ πιο ενδιαφέρουσα δυναμική. Μέσα από τις αντιπαραθέσεις τους, η μαροκινή καθημερινότητα αναδεικνύεται σε πραγματική πρωταγωνίστρια που μοιράζει ρόλους και καθορίζει συμπεριφορές, από αυτήν της φιλελεύθερης ξαδέρφης Λένα σε εκείνη της "συμφεροντολόγου" μητέρας του Ομάρ. Περιγράφει εύστοχα τη θέση της γυναίκας, αποκαλύπτει το πώς η αντρική εξουσία αυτοπαγιδεύει τους "θύτες" και συνδέει τις πολλαπλές εξαρτήσεις με το οικονομικό συμφέρον και τις ταξικές δια­φορές.

Ο κόσμος που παρουσιάζει η Μπενμπαρέκ είναι ένας ανάλγητος κόσμος, χωρίς κατανόηση ή και θέση για τον γυναικείο πληθυσμό του, όσο και αν η καλή κοινωνία της Καζαμπλάνκα αρέσκεται να νιώθει βολεμένη στις φαινομενικές κατακτήσεις της. Οι έντονες αντιθέσεις, οι κοινωνικοί περιορισμοί και η ασφυχτικά απαιτητική καθημερινότητα δημιουργούν μια σκοτεινή πραγματικότητα σε πλήρη αντίθεση με τον ηλιόλουστο ουρανό, όπου η ασφάλεια είναι επίπλαστη. Είναι ένα φιλμ που -παρά τις αφηγηματικές της ευκολίες ή και κάποια νεκρά και νωχελικά σημεία της εξέλιξης- προσπαθεί συνεχώς να ξεπεράσει τα εμπόδια, μετατρέποντας κάθε "όχι" που συναντά ή βιώνει η ηρωίδα σε κινητήριο δύναμη για να κάνει ένα βήμα μπροστά. Η Μπενμπαρέκ δε θέλει να κάνει τις ηρωίδες της θύματα αλλά να τις εμφανίσει ως προσωπικότητες που μπορούν να λάβουν αποφάσεις, μπορούν να καμπυλώσουν τους αυστηρούς κανόνες προς όφελός τους και το κυριότερο, να αποδειχτούν την κρίσιμη στιγμή απρόβλεπτες και, κατά συνέπεια, επικίνδυνες. Για αυτό και η ταινία δεν είναι απλά μια ταινία επιβίωσης κόντρα στις κοινωνικές αντιξοότητες, όμως υπάρχει κάτι στον πυρήνα της ταινίας που ανατρέπει τα δεδομένα και μετακινεί το αφηγηματικό επίκεντρο μακριά από την ταξική ανισότητα της μαροκινής κοινωνίας ή τους αυστηρούς παραδοσιακούς ρόλους και το φέρνει πιο κοντά σε ένα είδος θρίλερ που αποκαλύπτει πόσο πραγματικά πολύπλοκη είναι η κοινωνία που επιχειρεί να παρουσιάσει. Η "Σοφία" της είναι περισσότερο ένα αφηγηματικό όχημα και ένα σύμβολο για να αναδειχθούν οι κρυφές πτυχές μιας κοινωνίας γεμάτης δυνάμεις σε συνεχή σύγκρουση, πολλές φορές με απρόβλεπτο αποτέλεσμα. Μερικές από τις επιλογές της ηρωίδας της δεν δικαιολογούνται, ούτε γίνονται απόλυτα κατανοητές, όμως οι προθέσεις της Μπενμπαρέκ είναι σαφείς και αποκαλύπτουν γεμάτες βεβαιότητα την πίστη στο αύριο των ηρωίδων της. Η επιβίωση είναι σίγουρη. Η ταυτότητα του τελικού κόστους είναι που παραμένει ακόμα αβέβαιη. 6.5/10!!
Σοφία / Sofia (2018)
13
Mivas_Greece 17:13
Ταινία επιδημίας/ζόμπι από Δανία. Από τα χρόνια που έβγαιναν πολλές ταινίες επιδημίας (και μας προετοίμαζαν ίσως?) αλλά στην προκειμένη περίπτωση ακραία με ζόμπι. Σε μια μικρή κοινότητα στη Δανία μια νέα άγνωστη ιογενής λοίμωξη έχει ξεκινήσει. Καθώς εξαπλώνεται ραγδαία και δεν υπάρχουν θεραπείες ακόμη, τίθεται όλη η περιοχή σε καραντίνα με στρατό και περιπολίες. Οι κάτοικοι μένουν στα σπίτια τους και με το στρατιωτικό νόμο απαγορεύεται να βγουν έξω. Πόσο μπορούν να αντέξουν οι κάτοικοι έτσι;

Χωρίς να είναι κάτι καινούργιο, καταφέρνει να καθηλώσει τον θεατή με την κλιμακούμενη ένταση και το σασπένς από το ξεκίνημα ακόμη, παρόλο που δεν δείχνει και πάρα πολλά. Επίσης η μικρή της διάρκεια δεν αφήνει περιθώριο να κουράσει τον θεατή. Παρόλα αυτά, μόλις φτάσει το τέλος ο θεατής θα περίμενε να έχει τουλάχιστον άλλο ένα μισάωρο τώρα που μόλις άρχισε η δράση και η ένταση, και να δείξει το κάτι παραπάνω. Επίσης, βλέπουμε την ψυχρή κουλτούρα των Σκανδιναβών, καμία σχέση π.χ. με τον κορεατικό κινηματογράφο που είναι όλο συναίσθημα και συγκίνηση (π.χ. Flu 2013 και Train to Busan).

Στις προτεινόμενες παρόλα αυτά για τους λάτρεις του είδους.

6/10 από μένα.
Sorgenfri / What We Become (2015)
1
gr21 02:39
Το "Would You Rather" είναι ένα ενδιαφέρον φιλμ τρόμου που βαδίζει στα χνάρια σαδιστικών και βίαιων κλειστοφοβικών θρίλερ όπως τα "The Killing Room" (2009), και "House of 9" (2005). Το "Would You Rather" αντλεί την κεντρική ιδέα του από το διασκεδαστικό παιχνίδι των αμερικάνικων εφηβικών πάρτι που φέρει την ίδια ονομασία. Μόνο που εδώ αντί για μερικές απαγορευμένες αλλά "ακίνδυνες" ερωτήσεις, οι παίκτες οφείλουν να πραγματοποιήσουν μια δυσάρεστη ενέργεια που προξενεί κακό άλλοτε στους εαυτούς τους και άλλοτε σε συμπαίκτες τους. Σίγουρα πρόκειται για μια ελκυστική ιδέα για ταινία τρόμου παρότι δεν έχει στηθεί με την μέγιστη αληθοφάνεια. Βλέπουμε κάποιους χαρακτήρες να προβαίνουν στις επιβλαβείς ενέργειες με το μικρότερο δυνατό κόστος για την ομάδα βγάζοντας στην επιφάνεια στοιχεία αλτρουιστικής συμπεριφοράς και άλλους να παίζουν περισσότερο ωφελιμιστικά και εγωιστικά επιδιώκοντας να σώσουν μόνο το τομάρι τους αδιαφορώντας παντελώς για τους υπόλοιπους.

Αυτά τα λεπτά όρια της ανθρώπινης συμπεριφοράς σε κατάσταση ασφυκτικής πίεσης είναι που επιθυμεί να ερευνήσει ο παρανοϊκός μεγιστάνας αν και στην πραγματικότητα ο ρόλος του είναι ξεκάθαρα περισσότερο σαδιστικός παρά «διερευνητικός». Η διαφορετικότητα των αποφάσεων των παικτών και η βάση της επιχειρηματολογίας για κάθε απόφαση προκαλεί ενδιαφέρον και σε συνδυασμό με την εκτέλεση της κάθε απόφασης το φιλμ μας καθηλώνει μέχρι το τέλος. Υπάρχει μια απολαυστικά ευρηματική ποικιλία βασανιστικών διλημμάτων τα οποία καλούνται να διαχειριστούν οι παίκτες με ποικίλα επίσης αποτελέσματα. Συχνά τα αποτελέσματα αυτά είναι μοιραία, συνοδευόμενα από τις απαραίτητες κηλίδες αίματος. Το gore στο έργο είναι φυσιολογικά αυξημένο αλλά όχι παραπανίσιο. Βέβαια η ταινία έχει και μερικές αδυναμίες-κράχτες όπως η πληθώρα μέτριων ερμηνειών. Εξαίρεση αποτελεί ο ατσαλάκωτος και ιδιαίτερα κεφάτος Jeffrey Combs που με τη μακροχρόνια εμπειρία του στον horror κινηματογράφο παίζει τέτοιους ρόλους παρανοϊκών για πλάκα. Αξιοπρεπή παρουσία έχει και η πρωταγωνίστρια Brittany Snow. Στα αρνητικά βάζω και την ελλιπή ή άλλοτε τσαπατσούλικη χρησιμοποίηση κάποιων χαρακτήρων όπως του έγχρωμου άνδρα που προσπαθεί να βοηθήσει την ηρωίδα μπουκάροντας στην βίλα ή του γιου του μεγιστάνα του οποίου η συμμετοχή μοιάζει να μην έχει κανένα νόημα. Το "Would You Rather" κάνει και λίγα νερά στο σεναριακό μέρος αλλά η συνολική του εικόνα είναι ικανοποιητική. Αν σας αρέσουν τα κλειστοφοβικά θρίλερ δείτε το χωρίς ενδοιασμούς.


Θετικά: Ασφυκτικό περιβάλλον δράσης, πολλές σκηνές με μεγάλη αγωνία και υψηλή ένταση, ευρηματικά βασανιστήρια-δοκιμασίες, ενδιαφέρον concept, απολαυστικός Jeffrey Combs στο ρόλο του βασικού κακού.

Αρνητικά: Πολλές αδύναμες ερμηνείες, ανεπαρκής χρησιμοποίηση ορισμένων χαρακτήρων, σποραδικές κακοτοπιές στο σενάριο.

Συμπέρασμα: Διασκεδαστική ταινία κλειστοφοβικού τρόμου με ανάλαφρο κλίμα και μπόλικη σαδιστική διάθεση. Αν διέθετε πιο προσεγμένο σενάριο και καλύτερες ερμηνείες εν γένει, θα μπορούσε να κάνει την πολυπόθητη έκπληξη. 6.5/10!!
Would You Rather (2012)
Φιλικά site

Ταινίες & σειρες online με ελληνικους υποτιτλους


tenies-online.best

voody-online.com
Chat Box
tt0055719 2015/tt0055719.mp4 ncviqBoQCMg 6.6 6629 English USA
Πάνω