Δίπλα στη Θάλασσα / By the Sea (2015)

Υπνηλία και χασμουρητά σε πιάνουν όταν παρακολουθείς αυτή την σαπουνόπερα, γιατί κινείται με τόσο αργούς και βασανιστικούς ρυθμούς που οι 2 ώρες που διαρκεί μοιάζουν σαν αιώνας. Ένα δημοφιλές κινηματογραφική δίδυμο σπαταλάτε άδοξα κι αδέξια σε μια ανούσια δραμεντί που σε κανένα σημείο δε σου κεντρίζει το ενδιαφέρον. Αν δεν έπαιζε και η Τζολί-Πιτ, θα το είχα κλείσει εξαρχής. Δε σου προσφέρει τίποτα στην υπόθεση, ούτε έχει κάτι το καινούριο να σου να δείξει που δεν έχεις δει σε παρόμοια στόρι, απλά βλαστημάς την ώρα και την στιγμή να τελειώσει. Μόνο στο τέλος κορυφώνεται και αποκτά λίγο τόνο και χρώμα η πλοκή, με την έντονη συναισθηματική έξαρση που δραματοποιεί τα γεγονότα κάνοντας την ατμόσφαιρα λιγάκι βαριά. Αλλά δεν μπορεί να σώσει το τέλος όλη την κακή εξέλιξη που έχει προηγηθεί, καθώς εξελίσσεται με ρυθμούς χελώνας, βυθισμένη στη μονοτονία και τη μουντή διάθεση χωρίς να δίνει πραγματική υπόσταση στους χαρακτήρες και τα βαθιά προβλήματα που τους βασανίζουν.

Η ταινία διαθέτει αρκετά προβλήματα, τα οποία δημιουργούν ένα συνολικό ανυπέρβλητο κενό: δεν υπάρχει καμία φυσικότητα σε κανένα σημείο του έργου. Χωρίς να περιγράφεται κάτι εξωπραγματικό, όλα είναι τόσο μελοδραματικά από την αρχή ώστε να απουσιάζει οποιαδήποτε κλιμάκωση της έντασης. Πολύ λογικά το στιλ περισσεύει και η δραματική ουσία υπολείπεται, ενώ το αφηγηματικό σασπένς απαντιέται με τον πλέον πεζό κι ανέμπνευστο τρόπο. Η μεγάλη διάρκεια της ταινίας μας δίνει την εντύπωση πως λέει πολλά χωρίς πραγματικά να μας λέει τίποτα. Η ταινία μοιάζει με μια κλεφτή ματιά σε παράπονα μεγαλοαστών από τη ζωή, παρά με μια ανάλυση της θνητότητας των σχέσεων και της αδυναμίας των ανθρώπων να επικοινωνήσουν όταν οχυρώνονται πίσω από τη βολική μιζέρια, η Αντζελίνα Τζολί ξοδεύει κυριολεκτικά όλο το χρόνο της προκειμένου να "εμβαθύνει" στους δύο κεντρικούς χαρακτήρες απλώνοντας σε κάθε γωνιά του διαμερίσματος τη μοναξιά, την απελπισία και την ταυτόχρονη αδιαφορία και νοσταλγία τους για το τέλος της σχέσης τους.

Στην πραγματικότητα δεν φτάνει ούτε εκατοστό πιο βαθιά από τα δακρυσμένα μάτια της ίδιας και την αγέρωχη απογοήτευση που περιφέρει με ομολογουμένως ώριμη εμπειρία ο Μπραντ Πιτ, όλα εκφρασμένα σε επαναλαμβανόμενες (μέχρι σημείου εξάντλησης) σκηνές αδράνειας που κορυφώνονται μόνο όταν πια δεν σε ενδιαφέρει κανένας από τους δύο και μόνο τόσο, ώστε το παιχνίδι και η ηδονοβλεπτική τους εμμονή με την τρύπα που τους επιτρέπει να κρυφοκοιτούν τις ερωτικές περιπτύξεις του ερωτευμένου ζευγαριού της διπλανής πόρτας να γίνεται πιο βαρετό και από σεναριακό τέχνασμα. Η Αντζελίνα Τζολί ενσαρκώνει ψυχρά μία παθολογικά θλιμμένη σύζυγο που καταντά αντιπαθητική, φαίνεται με λίγα λόγια ψεύτικη, υπολογισμένη, στημένη, ενώ η Μελανί Λορέν περιφέρει τη σαγήνη της σε έναν ακόμα χαρακτήρα Γαλλίδας που είναι γοητευτική, γλυκιά και λίγο αφελής. Το εν λόγω έργο είναι ένα ψευδοϋπαρξιακό μελόδραμα, είναι συνολικά κενό, με προβλέψιμους και ενίοτε αφελείς διαλόγους. 4.5/10!!!

Μέτρια.. Πολυ μέτρια όμως...

Είναι μια μέτρια ταινία κοινωνική και δραματική με αρκετά συναισθήματα καθόλου τη διάρκεια του έργου...Τα δυο τέρατα του παγκοσμίου κινηματογράφου μαζί...και μάλιστα ως ζευγάρι και στην πραγματική τους ζωή...κι όμως και οι δυο μου φάνηκαν χλωμοί και βαρετοί στο έργο, ίσως να ήταν ο ρόλους τέτοιο...Εχει ωραία φωτογραφία και σκηνοθεσία...Μας μεταφέρει σε ένα ψαροχώρι όπου η ζωή κυλά αργά και βαρετά...Συνιστώ την ταινία διότι περνάς καλά, οι διάλογοι είναι ενδιαφέρον, και η πλοκή στα ίδια πλαίσια... 5 / 10...καλή θέαση !

Καλή ήταν, ειπώθηκαν αλήθειες ...πανέμορφη φωτογραφία-φωτισμός...γενικά ωραία εξωτερικά πλάνα κ εσωτερικά γεμάτα ..ζεστασιά, κάτι που έρχεται αντίθεση με τη παγερή πρωταγωνίστρια....η ταινία είναι αργή, δεν είναι για όλους ....η Τζολί μου φάνηκε ..εύθραυστη σωματικά κάτι που με έβαλε σε σκέψεις για το αν το απαιτούσε ο ρόλος ή ήταν η "κακή" προσωπική της περίοδος ....Ο Μπραντ Πιτ ήταν μια χαρά αλλά γενικά δε με εντυπωσίασε κάτι ....πίστευα πως θα 'βλεπα κάτι πιο ..δυνατό! ... Ευχαριστώ .... 5.5/10....

Μέτρια ταινία/υπόθεση αλλά ο Μπρατ Πιτ ήταν πάρα πολύ καλός!! H Aτζελίνα παρόλο που ναι κούκλα όπως πάντα με το ιδιαίτερα παγερά ερωτικό της αισθησιασμό, εδώ δε με πολυ έπεισε...η ερμηνεία της έμοιαζε..καχεκτική όπως και το σχήμα της, αλλά ίσως αυτό απαιτούσε ο ρόλος... Πανέμορφα τοπία και υπέροχη φωτογραφία.