Η όλη πλοκή είναι ότι οι ΗΠΑ δέχθηκαν επίθεση από μία ή δυνητικά πολλές εχθρικές απειλές/χώρες, αλλά αυτό δεν διευκρινίζεται ποτέ. Κυβερνοεπίθεση, σίγουρα είναι λογικό. Αυτοκίνητα πιλότοι που σκόπιμα φράζουν τους μεγάλους μηχανοκίνητους δρόμους, αυτό είναι λογικό. Τα συστήματα πλοήγησης που διακόπτουν τα φορτηγά πλοία και τα αεροπλάνα, είναι λογικό. Αλλά από εκεί καταρρέει.
Ο θόρυβος ήταν μέρος της επίθεσης, αλλά ποτέ δεν μάθαμε τι ακριβώς ήταν, τι τον δημιουργούσε, ποια ήταν η έκταση της ζημιάς που προκαλούσε. Τα ελάφια και τα φλαμίνγκο που συγκεντρώνονται στην ιδιοκτησία εξηγούνται απλώς ως "Τα ζώα ξέρουν κάτι που εμείς δεν ξέρουμε", αλλά ας το αφήσουμε έτσι και να μην υπεισέλθουμε σε περισσότερες λεπτομέρειες ή να εξηγήσουμε τίποτα από αυτά.Υπάρχει ένα τυχαίο υπόστεγο που κοιτάζει το σπίτι και υπάρχει ένα κρεβάτι με φύλλα με εσοχή στο σώμα όπου κάποιος κοιμόταν. Σούπερ ανατριχιαστικό, είναι άλλος ένας χαρακτήρας που καταδιώκει τις οικογένειες; Όχι, δεν εξηγείται ποτέ και δεν παίζει καθόλου ρόλο στην πλοκή. Ο γιος δαγκώνεται από ένα έντομο και τα δόντια του αρχίζουν να πέφτουν την επόμενη μέρα. Υπάρχει μάστιγα που θα εξαφανίσει τον πολιτισμό; Όχι, απλά παίρνουν μερικά τυχαία χάπια από έναν τεχνίτη και αυτό είναι το τέλος αυτής της πλοκής.
Πέθανε η μαμά; Μάλλον, αλλά ας μην μπαίνουμε σε αυτό, αντίθετα, ας έχουμε απλώς μια εξαιρετικά αμήχανη σκηνή όπου ένας μεθυσμένος σύζυγος και η σύζυγος παραλίγο να απατήσουν τους συζύγους τους.
Υπάρχει ένα πλάνο της αμερικανικής σημαίας στο φεγγάρι με τη γη στο βάθος, υπάρχει εισβολή εξωγήινων; Όχι, απλά ρίξαμε αυτή τη σκηνή εκεί γιατί γιατί όχι; Τόσες πολλές χαμένες δυνατότητες.